Podpoznański Swadzim był w XIV wieku wsią należącą do rodziny Kierskich, w XVIII do Komorowskich, w kolejnym do Kąsinowskich. Na początku XX przeszedł, drogą małżeństwa Marii Pauliny Kąsinowskiej z Leonem Bolesławem Plucińskim w ręce rodziny Plucińskich. Oni byli ostatnimi przedwojennymi właścicielami Swadzimia.
Ci ostatni w 1910 roku zatrudnili Rogera Sławskiego aby przebudował i rozbudował istniejącą tam już rezydencję. To właśnie ona była celem mojej wizyty w Swadzimiu.
Czytaj dalej
Parafia w Grabowie Królewskim istnieje od XIV ale obecnie stojący we wsi kościół, to XX wieczna fundacja Witolda Saryusza Wilkoszewskiego. O osobie fundatora i o historii Grabowa pisałam w poprzednim poście, więc teraz stricte o kościele.
Podobno, gdy Wilkoszewski kupował swą posiadłość, sprzedający mu Grabowo Schultz von Wulke, opuścił na cenie pod warunkiem, że za zaoszczędzone pieniądze nowy właściciel, w miejsce starej drewnianej świątyni, ufunduje w miejscowości nowy kościół.
Czytaj dalej
Grabowo Królewskie w gminie Kołaczkowo było osadą już w epoce żelaza, czego dowodem są odnalezione na jego terenie groby z urnami pochodzące z VII-III stulecia p.n.e. Najstarszy zapis o miejscowości, pochodzi z końca XIV wieku i dotyczy starosty, Przybysława z Grabowa. Grabowo do czasów rozbiorów było wsią królewską (stąd jego przydomek). Później przechodziło to w niemieckie, to w polskie ręce. Czytaj dalej
Wraz z Szefcią, od dłuższego czasu staramy się zobaczyć niesamowite (podobno) wnętrze drewnianego kościoła pod wezwaniem Św. Krzyża, w Buku. 
Za każdym razem, kiedy udajemy się służbowo w okolice tego miasta, dzwonimy do proboszcza z prośbą o umożliwienie nam zwiedzenia obiektu. I za każdym razem słyszymy uprzejmą (ale stanowczą) odpowiedź „nie tym razem”. Odmowy są różnie motywowane. A to ksiądz proboszcz akurat tego dnia musi pojechać do Poznania, a to ma inne wymagające zajęcia., a to właśnie parafia przygotowuje się do obchodów święta. Wymówką jest też trwający nieustająco remont. Generalnie to ksiądz niby rozumie naszą pasję ale…
Postanowiłyśmy sprawdzić na miejscu jak to wygląda faktycznie. Czytaj dalej
Jak zwykle, łącząc obowiązki służbowe z pasją turystyczną, zajechałyśmy do założenia pałacowego w Tulcach. Tulce mają długą historię. Według Długosza, już w połowie XII wieku u istniał tutaj kościół pod wezwaniem NMP, który miał ufundować Piotr Włast Dunin ze Skrzynna. Czytaj dalej
W tym sezonie pierwszą premierą w poznańskim Teatrze Wielkim był ” Rigoletto” G. Verdiego. Dramat stworzony na podstawie dramatu W. Hugo „Król się bawi” został przeniesiony na scenę poznańską przez Marcina Bortkiewicza. Byłam bardzo ciekawa jaką konwencję przyjmie reżyser, więc mocno podekscytowana przybyłam do „gmachu pod pegazem”. Czytaj dalej
Podobno w XIII wieku, Bolesław Rogatka ( zwany także „Cudacznym” bądź „Łysym”) podczas wyprawy na Wielkopolskę zajął ziemie należące do Opalów Orłów i kazał na nich, zbudować zamek i gród warowny nazwany Wielką Kopanicą. Takie były początki Wielkiej Wsi do której „zajrzałam” po drodze.
Na przełomie XIX i XX wieku dziedzicem Wielkiej Wsi, był Dullin, który wybudował tu pałac i założył park. Budynek rezydencji wzniesiony został w 1890 roku i otrzymał formy neogotyckie. Czytaj dalej
Wiele sobie obiecywałam po wyjeździe do Starego Tomyśla i Wytomyśla. Miałam nadzieję zobaczyć tam dwa dwory i jeden pałac. Niestety nie zobaczyłam prawie nic… Czytaj dalej
Warto trochę zjechać z trasy, żeby trafić do Trzcianki. W maleńkiej wiosce, położonej w powiecie nowotomyskim, znajduje się bowiem piękna rezydencja rodziny Jacobich. Udało mi się ją zobaczyć. Pałac, obecnie siedziba Zespołu Szkół Rolniczych im. D Chłapowskiego, położony jest w bardzo zadbanym parku krajobrazowym.
Czytaj dalej
W Kościanie byłam zbyt krótko, aby zapoznać się ze wszystkimi jego zabytkami. Ograniczyłam się więc tylko do spaceru ulicą Piłsudskiego i obejrzenia zabytkowych zabudowań szpitala psychiatrycznego. Mam nadzieję, że jeszcze będę miała okazję zobaczyć resztę. Czytaj dalej
Na przekór dniom 