Glinno. Dwór Skoraszewskich. Wielkopolskie rezydencje

Do Glinna zajechałam „po drodze” aby zobaczyć znajdujący się we wsi  XIX wieczny dwór. Pogoda była piękna więc zatrzymałam się na chwilę aby przyjrzeć się zabytkowi.W XVII wieku Glinno zakupił właściciel Rejowca ( o którym stosunkowo niedawno pisałam) Andrzej Rey  spowinowacony z Mikołajem Rejem z Nagłowic. Andrzej przekazał tę majętność swoim synom Władysławowi i Mikołajowi Reyom. W ciągu XVIII wieku Glinno, sprzedawane i kupowane, co rusz zmieniało właścicieli, wśród których przewijają się znane wielkopolskie nazwiska.

W 1 połowie XIX wieku było własnością Andrzeja Skoraszewskiego herbu Awdaniec. To zapewne dla niego zbudowano istniejący do dzisiaj dwór. W rękach rodziny Skoraszewskich Glinno pozostawało do lat 70 tych XIX wieku, kiedy to jako wiano, wraz z ręką Klaudyny Skoraszewskiej, otrzymał je Kazimierz Drwęski herbu Gozdawa.

Kazimierz i Klaudyna Drwęscy mieli siedmioro dzieci. Najstarszy z synów, Jarogniew choć urodził się w Glinnie nie odziedziczył po ojcu żadnego majątku. Mieszkał i wychowywał się w Poznaniu u  swych ciotek”panien Skoroszewskich”. Ukończył prawo i zasłynął jako doskonały adwokat. To on wybronił od skazującego wyroku, oskarżonego o zabójstwo żony i jej kochanka, Macieja Mielżyńskiego (pisałam o tej historii w poście o Będlewie).  Jarogniew Drwęski był, pierwszym po odzyskaniu niepodległości, prezydentem Poznania.

Na przełomie XIX i XX wieku majątek przeszedł w ręce niemieckie, by niedługo potem powrócić w polskie. Ostatnim przedwojennym właścicielem Glinna był Hieronim Sławiński. Po wojnie w majątku utworzono PGR, a po jego upadku dwór przeznaczono na mieszkania.

Budynek jest parterowy, wzniesiony na planie litery „L”. Główna bryła dworu nakryta jest dachem naczółkowym krytym dachówką.  W osi centralnej fasady umieszczono mansardową wstawkę. Wejście główne osłonięte jest szerokim drewnianym gankiem. Od strony południowej do dworu dobudowana jest podłużna, parterowa oficyna, kryta łagodnym dwuspadowym dachem.

Przed dworem znajduje się okrągły ukwiecony klomb i podjazd wokół niego. Posiadłość otaczają resztki dawnego parku  a nieco dalej zachowały się zabudowania gospodarcze folwarku.